Zastępca Prokuratora Generalnego 7 lipca br. poinformował Państwową Komisję, że jej wniosek o wniesienie kasacji do Sądu Najwyższego na niekorzyść oskarżonego o wykorzystanie seksualne dzieci poniżej lat 15 został uwzględniony.

W dniu 15 czerwca 2021 r. Państwowa Komisja skierowała do Prokuratora Generalnego wniosek o wniesienie kasacji (na niekorzyść oskarżonego) od prawomocnego wyroku nakazowego w sprawie utrwalania nagich wizerunków małoletnich poniżej lat 15 oraz składania małoletnim niemającym lat 15 za pośrednictwem systemu teleinformatycznego propozycji poddania się lub wykonania innej czynności seksualnej i zmierzania do ich realizacji. Zastępca Prokuratora Generalnego pismem z dnia 7 lipca 2021 r. poinformował Państwową Komisję, że jej wniosek o wniesienie kasacji został uwzględniony i wniósł kasację do Sądu Najwyższego od wyroku nakazowego
na niekorzyść oskarżonego.

Podstawą działania Państwowej Komisji był art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2019 r.
o Państwowej Komisji do spraw wyjaśniania przypadków czynności skierowanych przeciwko wolności seksualnej i obyczajności wobec małoletniego poniżej lat 15, który przyznaje Komisji prawo kierowania do Prokuratora Generalnego wniosków o wniesienie skargi nadzwyczajnej albo kasacji od prawomocnego orzeczenia kończącego sprawę w zakresie przestępstw pedofilii.

Skarga nadzwyczajna i kasacja są to nadzwyczajne środki zaskarżenia, których celem jest wyeliminowanie z obrotu prawnego orzeczeń dotkniętych poważnymi wadami w postaci bezwzględnych przyczyn odwoławczych lub innych naruszeń prawa o charakterze rażącym,
a jednocześnie takich, które miały istotny wpływ na treść orzeczenia.

W sprawie objętej wnioskiem Państwowej Komisji zapadł wyrok nakazowy. Postępowanie nakazowe jest szczególną instytucją prawa procesowego, której zastosowanie zostało przewidziane dla najbardziej oczywistych przypadków, gdy materiał dowodowy przedłożony
z aktem oskarżenia jest tak jednoznaczny, że nie nasuwa żadnych wątpliwości co do winy osoby oskarżonej i okoliczności popełnienia przez nią zarzucanego czynu. Wyrok nakazowy zapada bez udziału stron. To procedura przyspieszająca załatwianie spraw mniejszej wagi, w których nic
nie budzi wątpliwości.
W ocenie Państwowej Komisji sprawy o przestępstwa przeciwko wolności seksualnej
i obyczajności w żaden sposób nie nadają się do rozstrzygania w trybie uproszczonym (nakazowym).

W sprawie, która była przedmiotem badania przez Państwową Komisję, warunki do procedowania w trybie nakazowym nie zostały spełnione. O ile nie budziły wątpliwości fakt popełnienia przestępstwa ani sprawstwo oskarżonego, o tyle okoliczności rzutujące na ocenę stopnia społecznej szkodliwości popełnionych przez niego czynów oraz stopnia zawinienia, nie zostały przez sąd kompleksowo wyjaśnione.  Skierowanie tej sprawy do rozpoznania w trybie nakazowym doprowadziło do pozbawienia małoletnich pokrzywdzonych możliwości korzystania z ich uprawnień procesowych jako oskarżycieli posiłkowych oraz skutkowało wymierzeniem oskarżonemu kary rażąco łagodnej (grzywny).