Aktualnie kluczowe jest stworzenie niezależnego, wewnątrzkościelnego gremium, które dokona analizy sposobu reagowania w przeszłości przez instytucje kościelne na zgłaszane przypadki wykorzystania seksualnego dzieci. Konieczne jest podjęcie dokładnej analizy jakościowej zakończonych spraw karno- kanonicznych – optymalnie we współpracy z instytucjami państwowymi. Drugi w tej sprawie list Państwowej Komisji został wysłany 25 listopada do przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski abp. Stanisława Gądeckiego oraz abp. Wojciecha Polaka – Prymasa Polski i Delegata KEP ds. ochrony dzieci i młodzieży.
Konferencja Episkopatu Polski, podobnie jak jej odpowiedniki we Francji czy Portugalii, ma pełne prawo oraz wszelkie możliwości powołania niezależnej komisji, która zbadałaby nie tylko skalę zjawiska, ale także sposób reagowania przełożonych kościelnych oraz poszczególnych diecezji na przypadki wykorzystania seksualnego dzieci przez niektórych duchownych.
Poznanie konkretnych spraw, ich specyfiki, sytuacji osoby skrzywdzonej, sposobu zachowania sprawcy oraz reakcji przełożonych, pomogą w wypracowaniu skutecznych procedur, których wdrożenie zmniejszy ryzyko pojawienia się błędów w przyszłości. Badanie spraw zakończonych jest także działaniem ważnym dla osób skrzywdzonych, ma na celu wyjaśnienie niejednokrotnie zgłaszanych przez nich nieprawidłowości. Optymalne byłoby włączenie w prace również przedstawicieli Państwowej Komisji, mającej doświadczenie w prowadzeniu analiz akt spraw dotyczących wykorzystania seksualnego dzieci.
Doświadczenia zagraniczne, a także efekty prac polskiej tzw. komisji dominikańskiej, w sposób jednoznaczny wskazują, że analiza zakończonych spraw dotyczących wykorzystania seksualnego dzieci przez niektóre osoby duchowne pozwoli na merytoryczną dyskusję o rzeczywistej skali zjawiska.
